„Świat jest mozaiką” spotkanie z Jadwigą Grunwald

Już 20 października o godz. 18:00 w Filii Miejskiego Domu Kultury na Podzwierzyńcu odbędzie się spotkanie z Jadwigą Grunwald – córką znanego podróżnika i dokumentalisty Władysława Grodeckiego, którego historia pokazuje, że na spełnianie marzeń nigdy nie jest za późno.

Podczas wieczoru uczestnicy będą mogli poznać niezwykłą historię człowieka, który udowodnił, że nigdy nie jest za późno, by wyruszyć w świat. Jadwiga Grunwald opowie o życiu swojego ojca, o jego niekończącej się ciekawości świata, o filmach i fotografiach, które dokumentowały jego podróże. Spotkaniu towarzyszyć będzie prezentacja fragmentów oryginalnych nagrań Władysława Grodeckiego, dzięki którym widzowie zobaczą świat takim, jakim widział go on – z perspektywy człowieka, który wierzył, że prawdziwy podróżnik zawsze pozostaje młody duchem.

Władysław Grodecki urodził się w 1942 roku w Brzeźnicy Dębickiej. Z wykształcenia był inżynierem geodetą i kartografem, absolwentem Politechniki Warszawskiej. Choć zawodowo związany był z mapami, jego prawdziwą pasją okazały się podróże. W wieku, w którym wielu myśli już o emeryturze, Grodecki postanowił ruszyć w świat – samotnie, z kamerą i niezłomną determinacją.

W ciągu życia odbył ponad sto wypraw, w tym trzy samotne podróże dookoła świata. Odwiedził dziesiątki krajów, od Azji i Oceanii, przez Amerykę Południową, po Afrykę i Amerykę Północną. Jak sam mówił, podróże były dla niego sposobem na poznawanie ludzi i kultur, ale też na odkrywanie śladów Polaków rozsianych po całym świecie. W jego filmach i relacjach wielokrotnie pojawiały się polskie cmentarze, pomniki i miejsca pamięci – dokumentował je z poczuciem misji, by ocalić je od zapomnienia.

Grodecki był również autorem licznych filmów dokumentalnych i reportaży podróżniczych. Jego działalność przyczyniła się do popularyzacji turystyki i wiedzy o świecie. Za swoją pracę został odznaczony m.in. Srebrnym Medalem „Opiekun Miejsc Pamięci Narodowej” oraz odznaką „Honoris Gratia” za zasługi dla Krakowa. W środowisku podróżniczym nazywano go niekiedy „wędrownym ambasadorem Polski”, bo wszędzie, gdzie się pojawiał, z dumą mówił o swoim pochodzeniu i o kraju, z którego wyruszył.