Bogdan Dudek – łańcucki ambasador sportu

Wieloletni trener MKSu Łańcut przedstawia nam swoje nadzieje i zdradza obawy związane ze sportem w Łańcucie.

Julia Kułak: Dzień dobry, Witam Pana bardzo serdecznie.

Bogdan Dudek: Dzień dobry!

JK: Na początek chciałabym zapytać, jak postrzega Pan aktualną sytuację sportu w Łańcucie?

BD: Uważam, że sport w Łańcucie, zarówno kwalifikowany, jak i rekreacyjny, rozwija się w coraz szybszym tempie. Już od piątego roku życia rodzice mogą zapisać swoje dzieci na systematyczne treningi. W Szkole Podstawowej nr 2 funkcjonują klasy sportowe z piłki nożnej, piłki siatkowej, koszykówki i pływania. Przy Zespole Szkół Technicznych działa klub sportów siłowych z medalistami Mistrzostw Polski i uczestnikami Mistrzostw Świata. Od tego sezonu na kortach tenisowych funkcjonuje szkółka tenisowa dla najmłodszych. Jeżeli do tego dodamy zajęcia z akrobatyki, karate, judo czy od lat działające w naszym mieście grupy taneczne, to trudno wymarzyć sobie lepsze warunki rozwoju zainteresowań sportowych. Nie sposób wymienić w krótkim wywiadzie wszystkich imponujących osiągnięć wspomnianych zespołów. Ponadto, wielu mieszkańców uprawia sport na poziomie amatorskim, m.in. biorąc udział w lidze koszykówki, futsalu, imprezach rowerowych czy w cieszącej się ostatnio dużą popularnością lidze tenisa ziemnego.

JK: Przez ostatnie lata możemy zaobserwować rozwój wspomnianego wcześniej przez Pana tenisa w naszym mieście, Pan również jest aktywnym graczem, więc może mógłby Pan nakreślić tenisową sytuację w Łańcucie?

BD: Przy tym temacie chciałbym zatrzymać się na dłużej, gdyż dzięki ogromnemu zaangażowaniu władz miasta oraz członków reaktywowanego Łańcuckiego Towarzystwa Tenisowego, korty w parku, chyba jedne z najładniej położonych w Polsce, zostały wskrzeszone i odzyskały dawną świetność. W tym miejscu chciałbym podkreślić nieocenioną rolę Burmistrza Rafała Kumka, Kierownika Wydziału Sportu, Promocji i Turystyki UM Łańcuta Michała Maca, Dyrektora MOSiRu Jerzego Hałki czy odpowiedzialnego za funkcjonowanie tego obiektu Krzysztofa Puchały. Wracając do ogólnego tematu sportu w Łańcucie, chciałbym zwrócić uwagę na coraz sprawniej działające sekcje koszykówki i piłki nożnej. Oba kluby mają dobrze poukładaną organizacyjnie pracę z poszczególnymi grupami szkoleniowymi. Pozostałe sekcje również dobrze rokują na przyszłość, gdyż prowadzone są przez pasjonatów, ludzi oddanych temu co robią, bo jak wiadomo za sport młodzieżowy profitów nie ma, a wyniki korelują z pasją prowadzącego. Łańcut ma takich prowadzących i to gwarantuje rozwój poszczególnych dyscyplin w kolejnych latach. Nie sposób wymienić wszystkich sukcesów sportowych naszej młodzieży, tj. grup tanecznych, siłowych, akrobatów itd., więc pozwoli Pani, że zatrzymam się tylko na przykładach powołań do reprezentacji Polski w koszykówce Julii Bazan i Mateusza Kaszowskiego oraz trochę wcześniej siatkarek Agnieszki Skomry, Sylwii Pelc czy mistrzyni Europy i olimpijki Anny Podolec.

JK: Jest cień szansy, żeby w Łańcucie kiedyś zbudować drużynę seniorską kobiet?

BD: Szansa jest, trzeba tylko znaleźć źródło finansowania.

JK: Jaki wpływ na funkcjonowanie drużyny, którą Pan trenuje i w ogóle na rozgrywki ma okoliczność pandemii? Jak funkcjonujecie jako zespół?

BD: Cóż, pandemia jest reżyserem naszych poczynań. Trenujemy tylko raz w tygodniu, ja prowadzę zajęcia w maseczce, z trybun, a na mecze jeżdżę swoim samochodem za busem, w którym jadą moje zawodniczki. Przywożę dokumenty dla sędziów, następnie w maseczce prowadzę zespół, z boku. Po meczu znów dziewczyny jadą busem, a ja swoim samochodem. Jestem już człowiekiem dojrzałym, w grupie podwyższonego ryzyka, toteż staram się robić wszystko, aby uniknąć problemów zdrowotnych. Równocześnie zdaję sobie sprawę z tego, że w razie mojej rezygnacji będzie mi bardzo ciężko znaleźć zastępstwo. Zdecydowałem się więc na takie rozwiązanie.

JK: Czy tutaj w Łańcucie zna Pan kogoś, kto mógłby pomóc Panu w prowadzeniu drużyny, albo w przyszłości ją poprowadzić?

BD: Przykro mi, ale nie mam na to pytanie odpowiedzi pozytywnej. Co prawda w SP2 pracuje 6 absolwentek siatkarskich klas sportowych, ale jak do tej pory nie udało mi się nakłonić moich wychowanek do tego typu obowiązków. Szczerze mówiąc nie dziwi mnie to, gdyż nikomu nie jest łatwo w sezonie rozgrywkowym wyjeżdżać na zawody, co weekend, rezygnując z wypoczynku i życia rodzinnego. Trzeba się poświęcić, mieć zrozumienie i wsparcie wśród najbliższych, a jak mówi stare porzekadło “nigdy nie mów nigdy”, więc może absolwenci klas sportowych z SP2 znajdą opiekę prowadzących i będą kontynuować siatkarskie tradycje przeze mnie wypracowane.

JK: Zgadza się Pan ze stwierdzeniem, że sport to zdrowie?

BD: Zdecydowanie tak. W formie rekreacyjnej sport ma duże walory zdrowotne, natomiast uprawiany na najwyższym poziomie niestety niesie z sobą spore ryzyko kontuzji, często trwałych, więc w tym przypadku teoria niekoniecznie się sprawdza.

JK: Podsumowując naszą rozmowę chciałabym zapytać, co my jako łańcucianie możemy zrobić, żeby kierunek obrany przez łańcucki sport utrzymać? Żeby „Łańcut sportem stał”?

BD: Na pewno podstawową rzeczą jest szkolenie i klasy z rozszerzonym programem wychowania fizycznego. To umożliwia tym młodym ludziom wyżycie się i uprawianie sportu, przy czym nie zabiera im czasu wolnego. Kluczowym czynnikiem jest również pasja i zaangażowanie prowadzących, których nigdy nie będzie za wiele. Ponadto, z całym przekonaniem seniora i nestora łańcuckiego sportu stwierdzam, że gwarantem jego rozwoju jest również stosunek do sportu Burmistrza Miasta Pana Rafała Kumka, co potrafię uzasadnić konkretnymi przykładami, lecz nie o laurkę tutaj chodzi, oraz Michała Maca, którego szanuję za wiedzę merytoryczną, szerokie horyzonty, ”oddanie sprawie”, poświęcenie czasu prywatnego, że o kulturze osobistej nie wspomnę – szczególnie widoczne w zajmujących dyskusjach o sporcie z tym młodym człowiekiem.

JK: Dziękuję bardzo, myślę, że poruszyliśmy wiele ciekawych tematów, z perspektywy osoby intensywnie zaangażowanej w łańcucki świat sportu.

BD: Tak. Bardzo się cieszę, że mam coraz więcej partnerów do rozmowy o łańcuckim sporcie w całym tego słowa znaczeniu. Dziękuję bardzo.

Wywiad Julii Kułak